Açık Kırıklar Açık kırıklar, dış ortamla temas halinde olanlardır ve ameliyathanede acil irrigasyon, debridman ve IV antibiyotik tedavisi gerektiren ortopedin acil durumudur. Açık kırıklar, kapalı kırıklardan daha yüksek enfeksiyon insidansına sahiptir. Açık yara, uzuvdaki etkilenen tüm kompartmanlara baskı yapabileceğinden, açık kırıkların yüzde 10'unda akut kompartman sendromu gelişebilir. Açık kırıkların tedavisi, bir dereceye kadar yumuşak doku hasarının boyutuna, yara kontaminasyonunun derecesine ve hastanın altta yatan komorbiditelerine bağlıdır. Enfeksiyon ve bozulmuş yara iyileşmesi ile ilişkili konak faktörleri arasında ◽️80 yaş ve üzeri, ◽️nikotin kullanımı, ◽️diyabet, ◽️aktif malignite, ◽️pulmoner yetmezlik ve ◽️immün sistemi baskılanmış durumlar yer alır. Gustilo-Anderson Açık Kırık Derecelendirmesi Tip I Yara <1 cm Kontaminasyon en az Basit kırık yapısı Tip II Yara >1 cm Kontaminasyon orta Kırıkta orta derece ufalanma, minimal periost sıyırma Tip IIIA Herhangi boyutta olabilir Kontaminasyon şiddetli Kırık yapısı parçalı, segmental kırıklar; periostta sıyrılma Yumuşak doku kapama yeterli; belki debridmanlarla yetersiz kalabilir Tip IIIB Herhangi boyutta olabilir Kontaminasyon şiddetli Kırık yapısı parçalı, segmental kırıklar; periostta sıyrılma Yumuşak doku kapama yetersiz; lokal ya da serbest flep gerekebilir Tip IIIC: Herhangi boyutta olabilir Kontaminasyon şiddetli Kırık yapısı parçalı, segmental kırıklar; periostta sıyrılma Onarım gerektiren damar yaralanması var Yumuşak doku kapama yetersiz; lokal ya da serbest flep gerekebilir Tedavi immobilizasyon antibiyotikler tetanoz profilaksisi Gerektiğinde analjezi Hızlı sulama ve debridman Tip I ve tip II kırığı olanda, antibiyotik tedavisi gram (+)’lere karşı aktivite içermelidir. Sefazolin uygundur; MRSA riski taşıyan hastalar için, vankomisin içermelidir . Tip III kırığı olanda gram pozitif ve gram negatif organizmalara karşı antibiyotik seçilmelidir. Seftriakson (monoterapi) kabul edilebilir bir alternatiftir. Tip III için bir aminoglikozid (gentamisin) eklenmesi önerilmektedir.               Dr. Merve KOMAÇ               KAYNAKÇA: