Hasta bir kayak sopasını, tırabzanı veya başka bir sabit nesneyi tutarken düştü, başparmağını radyal olarak abduksiyona zorladı ve başparmağın tabanında ağrıya neden oldu. Başparmağın metakarpofalangeal (MCP) eklemi şişmiş ve hassastır ve ekimotik olabilir. Stabilite açısından test edildiğinde, diğer başparmağın MCP ekleminden daha fazla radyal (veya palmar) yöne doğru değişen derecelerde eklem genişlemesi gösterebilir. Hastanın başparmağı ve işaret parmağı arasındaki güç sıkıştırması, mümkünse, diğer eline göre daha az güçlüdür.   Ne Yapalım

• Yaralanma mekanizmasının öyküsünü alın ve başparmağı, eli ve bileği iyice inceleyin. Palpasyon hassasiyeti başparmağın proksimal kısmının ulnar sınırı boyunca en fazla olmalıdır.
• İlk MCP bağlantısının hafif stres testi gerçekleştirilmelidir. Ulnar kollateral bağ (UCL) iki parçadan oluştuğu için başparmağın da iki pozisyonda test edilmesi gerekir. İlk olarak, başparmağa valgus gerilimi uygulanırken hastanın başparmağı MCP eklemi ekstansiyonda tutulur; daha sonra test MCP eklemi 30 derece fleksiyonda tekrarlanır. Bu iki pozisyonda eklemin gevşekliği dikkat çekmektedir. Dönme etkilerini önlemek için araştırmacı tarafından MCP ekleminin radyal tarafına başparmağını yerleştirmeye dikkat edilmelidir.
• Ağrı nedeniyle hasta muayenenin bu bölümünü tolere edemeyebilir ve bu nedenle uzman takibine kadar ertelenebilir. Benzer şekilde, şişlik fizik muayeneyi engellediğinde hastaya alçıyla immobilizasyon yapılabilir ve birkaç gün sonra şişliğin çoğu azaldığında başparmak test edilebilir.
• Tam bir UCL yırtığı, eklemin ulnar tarafında ele gelen bir kitlenin ortaya çıkmasına ve valgus stresine karşı instabiliteye neden olabilir; valgus stresi sırasında MCP ekstansiyondayken 35 dereceden fazla, MCP ekstansiyondayken 20 dereceden fazla bir açıya ulaşabilir. MCP ekleminde 30 derecelik fleksiyon ve/veya karşı tarafla karşılaştırıldığında 15 dereceden fazla fark olması. Alternatif bir ölçüm, test sırasında kesin bir son noktanın varlığı veya yokluğu olabilir.
• Negatif olabilecek veya UCL'nin giriş yerinde proksimal falanksta küçük bir avülsiyon kırığını gösterebilecek radyografiler alın. UCL yırtığının gösterilmesi için ultrason da kullanılabilir. Gelecekteki kesin doğrulama için, manyetik rezonans görüntüleme (MRI), %96 ila %100 arasında bildirilen hassasiyet ve %95 ila %100 arasında bir özgüllük ile altın standart olarak görülebilir.
• Rahatlamak için buz, yükselme, dinlenme, asetaminofen veya antiinflamatuar ilaçlarla tedavi edin.
• Başparmak dikeni, daha ciddi bağ yaralanmalarında bileğe ve başparmağa destek sağlar. Hastanın başparmağı rahat bir nötr pozisyona getirilmeli ve başparmağın etrafında kalıplanabilen 2 inçlik yastıklı atel uygulanmalıdır
• Başparmağı da içine alan hareketsizleştirici elastik bandajlı yumuşak bir pansuman burkulmalar veya hafif kısmi yırtıklar için yeterli olabilir
• Önemli bir kısmi veya tam bağ yırtığı olan hastaya, bu özel yaralanmanın kapalı hareketsizlikle iyileşmeyebileceğini ve bazen ameliyatla onarım gerektirebileceğini açıklayın. Cerrahi onarım gerektiren tam yırtıklar, yaralanmadan 1 ila 3 hafta sonra yapılmalıdır.
• Yeniden muayene için düzenleme yapın ve birkaç gün sonra şişliğin azalmasından sonra el uzmanına veya ortopedi uzmanına sevk edin.

  Ne Yapılmamalı

• Ulnar kollateral bağ yırtığı ile ilgili bir mekanizma sonrasında birinci metakarpofalengeal eklem üzerine aşırı abdüksiyon veya radyal sapma kuvveti uygulamayın, aksi takdirde bağın kopmuş uçlarının yer değiştirmesine ve adduktor pollisis kasının aponevrozu tarafından ayrılmasına neden olabilir. Stener Lezyonuna, ameliyat gerekliliğine veya iyileşme başarısızlığına yol açan durumlar.
• Ulnar kollateral bağ yırtığından şüphelenilen bir hastaya ortopedik veya el cerrahisi takibi yapmayı ihmal etmeyin; aksi takdirde iyileşmeyen bir durumun veya ameliyat ihtiyacının farkına varma fırsatı kaçırılabilir.