Deniz hayvanlarının zehirlenmeleri iki ana kategoriye ayrılabilir: makropenetrasyon ve mikropenetrasyon. Makropenetrasyon, dikenli balıklar veya yumuşakçalarla temas sonrasında meydana gelir ve görünür doku kusurları bırakan iğneler ve dikenlerden kaynaklanır . Mikropenetrasyon, nematosistleri  ve epidermisin altına zehir dağıtmak için tasarlanmış hücresel yay yüklü zıpkınları içeren cnidaria ile temastan kaynaklanır . Yönetim temelde farklıdır. Hayvanın tam olarak tanımlanması genellikle gerekli değildir. Makropenetrasyon Bu yaralanma tipik olarak sığ sularda yürüyen kişilerde meydana gelir. Vatoz,akrep balığı, taş balığı, yayın balığı, deniz kestanesi, vb hastanın ayağının taban kısmına nüfuz eden sırt dikenleri bulunur. Penetran yaralanmaya ek olarak, enjekte edilen zehir sıklıkla hyaluronidaz, araşidonik asit ve serotonin içerir ve bu da görünür yaralanmayla orantısız bir ağrıya yol açar Mikropenetrasyon Bu yaralanma vücudun cnidaria ile temas eden herhangi bir yerinde meydana gelebilir. Bu cinsteki yaygın hayvanlar arasında gerçek denizanası, anemonlar, ateş mercanları ve hidrozoa bulunur. Vücutlarının yüzeyinde veya dokunaçları boyunca, hücresel organelin mekanik veya kimyasal olarak uyarılması nedeniyle ateş edecek yay yüklü, zehir içeren bir zıpkın taşıyan nematosistler bulunur. Tipik olarak yoğun yanma ve doğrusal, buzlu merdiven görünümünde bir cilt reaksiyonuyla sonuçlanır.Vezikülasyon ve cilt nekrozu bunu takip edebilir ve 24 saat veya daha uzun sürebilir. Bazen rezidüel hiperpigmentasyon olabilir. Hastanın sunumunda dokunaçlar hala yapışık olabilir.

Makropenetrasyon

• Deniz makropenetratif yaralanmalarının tedavisinde iki yaklaşım gereklidir: zehir inaktivasyonu ve yara bakımı. Hemen hemen tüm deniz zehirleri ısıya dayanıklı olup 45 °C'de (113 °F) denatüre olurlar.
• Ağrı kontrolü için etkilenen uzvu 30 ila 90 dakika veya daha uzun süre sıcak (haşlayıcı olmayan) suya (∼45 °C [113 °F]) batırı 
• Ağrının farmasötik tedavisi, NSAID'lerve lokal anestezikleri içermelidir. 
• Ağrı kontrolü sağlandıktan sonra kalan iğneleri çıkarın. Vatozların tırtıklı iğneleri vardır ve bunların parçalarının ameliyatla çıkarılması gerekebilir Kırık omurgalar gibi tutulan yabancı cisimleri taramak için çıkardıktan sonra radyografiler veya yumuşak doku ultrasonu çekin .
• Deniz kestanesi dikenleri kırılgandır ve çıkarılması genellikle zordur. Çıkarma girişiminden kaynaklanan doku hasarı, dikenlerin yerinde bırakılmasıyla karşılaştırıldığında tartılmalıdır). Semptomsuz ince tutulan dikenler genellikle emilir veya ekstrüde edilir. Eğer yerinde bırakılırsa, ciddi bir ikincil reaksiyon meydana gelirse tedavi 7 ila 14 günlük bir NSAID tedavisini ve prednizonu içermelidir.
• . Zehirin ve patojenlerin doku düzlemleri boyunca yayılmasını önlemek için düşük basınçlı sulama kullanın.
• Tetanoz enfeksiyonunun deniz zehirlenmesi yaralanmalarından kaynaklanma ihtimali çok düşük olsa da (bu bir toprak bakterisidir), tetanoz aşısını yaptırmayan hastaların gelecekte tedavi alamayacakları küçük bir yaralanma yaşaması muhtemeldir ve tetanoz profilaksisi sağlamak iyi bir yoldur
• Küçük sıyrıklar, yüzeysel delikler ve yüzeysel yırtılmalarda profilaktik antibiyotik gerekli değildir. Ciddi enfeksiyon potansiyeli olan yaralanmalar arasında büyük yırtılmalar, derin delici yaralar (özellikle eklemlerin yakınında) ve yabancı madde kalmış yaralar yer alır.
• Bu enfeksiyona yatkın yaralar ve bağışıklık sistemi baskılanmış herhangi bir bireydeki herhangi bir yara, antibiyotik profilaksisi gerektirir. Yetişkinler için günde iki kez 500 mg siprofloksasin veya yetişkinler için günde iki kez 100 mg doksisiklin (Vibramisin) ve çocuklar için günde iki doza bölünmüş 8 ila 12 mg TMP/kg/gün trimetoprim-sülfametoksazol (Bactrim/Septra), tümü reçete edilir. Patojenik deniz mikroplarının kapsanması için en uygun rejimler 3 ila 5 gündür.
• Vibrio cinsi özellikle okyanuslarda yaygındır ve bağışıklık sistemi baskılanmış hastalar için ciddi bir risk oluşturur. Hızla ilerleyen selülit veya miyozit,  parahaemolyticus veya V. vulnificus'u gösterir. Ayrıca deniz yaralarını aşıladığı bilinen Erysipelothrix rhusiopathiae ve Mycobacterium m arinum'dur. Daha ciddi yaralarda önerilen başlangıç ​​parenteral antibiyotikleri arasında sefoperazon, seftazidim, gentamisin, siprofloksasin, seftriakson ve sefuroksim bulunur.
• Enfekte yaralar için hem aerobik hem de anaerobik kültürler alın ve klinik mikrobiyoloji laboratuvarını, deniz bakterilerinin büyümesine izin vermek için standart antimikrobiyal duyarlılık testi ortamının NaCl ile desteklenmesi gerekebileceği konusunda uyarın. 

• Hastalarda sıklıkla canlı nematosistlerin bağlı olduğu dokunaçlar bulunur. Çıkarılmaya çalışılan mekanik uyarım, zehir dağıtımının artmasına neden olur. Bu nedenle nematosist inaktivasyonu çıkarılmadan önce gerçekleşmelidir.
• Etkilenen vücut kısımlarını %5 asetik asit (sirke) ile bol miktarda sulayın ve bölgeleri sirkeye batırılmış bandajlarla örtün. Bu, nematosistleri etkisiz hale getirir. 
• Ağrıyı kontrol etmenin en etkili yolu, ısıya dayanıklı zehiri sıcak suya (45 °C [113 °F]) daldırma ile denatüre etmektir.
• Dekontaminasyon ve ağrı kontrolü sağlandıktan sonra, bağlı dokunaçları bir kredi kartıyla (veya benzeri bir nesneyle) çıkarın. Canlı nematosistlerin kalması durumunda bu işlem çift eldivenli olarak yapılmalıdır.
• Çıkarma ağrının artmasına neden oluyorsa nematosist inaktivasyonu tamamlanmamıştır. Temizlemeyi bırakın ve sirkeyi yeniden uygulayın.
• Kalıntı inflamasyon, triamsinolon %0,1 veya %0,5 krem ​​gibi topikal kortikosteroidlerle tedavi edilebilir. Ciltte renk değişikliğine yol açabileceğinden yüz gibi kozmetik önemi olan bölgelerde kullanmaktan kaçının. Sistemik antihistaminikler kaşıntıya da yardımcı olabilir ve bazen sistemik kortikosteroidler gerekebilir.
• Olası postinflamatuar hiperpigmentasyonu önlemek için hastaya güneşten kaçınma ve güneş koruyucu kullanımı konusunda tavsiyelerde bulunun.

• Denizanası sokmalarını dezenfekte etmek için tatlı su veya izopropil (ovma) alkol kullanmayın. Kimyasal stimülasyon kalan nematosistlerin ateşlenmesine neden olacaktır.
• Sirke kompreslerinin yerine tam güçte amonyak kullanmayın. Güçlü bir cilt tahriş edicidir.

    Kaynakça: ClinicalkeyPhilip M. Buttaravoli MD, FACEP, Stephen Leffler MD, FACEP ve R. Ramsey Herrington MD, FACEP,Küçük Acil Durumlar