Dirsek bölgesindeki unstabil ya da ortopediye değerlendirtmenin gerektiği kırıklar
RADİUS BAŞI KIRIKLARI Radius başı kırıkları tarihsel olarak Mason sınıflamasına göre sınıflandırılır:
Mason-Johnston classification of radial head fractures Type Description 1 Non-displaced fracture 2 Minimal displacement with angulation or impression 3 Comminuted fracture with dislocation 4 Radial head fracture with dislocation of elbow
Cerrahi endikasyonlar:
Mason Tip 1 kırıklar konservatif olarak tedavi edilebilir. Eklem aspirasyonu ya da alçı ile tespite gerek yoktur.
İzole radius başı kırıklarının cerrahi tedavisi için endikasyonlar deplase (Tip 2 ve 3) kırıklar ve/veya pronasyon ve supinasyonda (<70%) kısıtlılıktır. Minimal deplase Tip 2 kırıkların tedavisi tartışmalıdır; ideal tedavi yöntemini bulmak için daha ileri araştırmalar gerekmektedir.
Ek yaralanmaların eşlik ettiği Tip 4 kırıklarda tedavi kendine hastır ve aşağıda tartışılacaktır.
PROKSİMAL ULNA VE KORONOİD ÇIKINTI KIRIKLARI
Tip 1 kırıklar deplase olmamış olekranon kırıklarıdır ve alçı veya atel uygulaması ile tedavi edilebilirler. Alçı nötral rotasyonda uygulanmalıdır. Eklem hareketlerine 4–6 hafta sonra başlanır. İlk altı hafta dirseğe 90º’den fazla fleksiyon verilmemesine ve dirence karşı aktif ekstansiyon yapmamaya dikkat edilmelidir.
Tip 2 kırıklar deplase, ancak dirseğin stabil olduğu kırıklardır; cerrahi tedavi gerektirir. Sadece parçalı ve belirgin oblikliği olmayan Tip 2A kırıklar gergi bandı ile tedavi edilebilir. Parçalı Tip 2B ve oblik Tip 2A kırıklar, plak ve/veya destek yöntemlerle tespit edilmelidir.
Tip 3 kırıklar dirsek instabilitesi ile birliktedir ve cerrahi gerektirir. Çoğunda olekranon çok parçalıdır ve sıklıkla radius başı kırığı ile birliktedir. Anterior ya da posterior transolekranon kırıklı çıkık bulunabilir. Radius başının veya koronoidin anterior kırıkları posteriordan, kırık planından çalışarak tespit edilebilir. Koronoid K-teli, vida veya açılan deliklerden geçirilen sütürler ile tespit edilebilir. Tip 3 kırıklarda iyi bir osteosentez planlayabilmek için BT çekilmesi şarttır.
KORKUNÇ ÜÇLÜ ‘Korkunç üçlü’ diye tabir edilen dirseğin kırıklı çıkık yaralanmasında, radius başı kırığı, koronoid kırığı ve özellikle LKB’yi içeren dirsek stabilizatör bağlarının yaralanması yer alır. Bu yaralanmada standart cerrahi, lateral yaklaşımdır.
DİSTAL HUMERUS KIRIKLARI Distal humerus kırıkları, erkeklerde 12–19 yaş arası, kadınlarda 80 yaş sonrası artış gösterir;[47] bütün dirsek kırıklarının yaklaşık %30’unu oluşturmaktadır. Davies, kolay uygulanabilir bir sınıflama yapmıştır. Kırıklar, eklem dışı, kısmen eklem içi ve tamamen eklem içi olmak üzere üçe ayrılır. Kompleks kırıkları sınıflamak ve parça sayısı ile oryantasyonu sağlamak için BT çekilebilir.
Dr. İman İmanov
Kaynakça: