Genellikle daha önce diz yaralanması öyküsü olan ve sıklıkla daha önce diz kilitlemesi olan hastada, aniden dizini tamamen ekstansiyona getirebilecek mekanik bir yetersizlik gelişir. Diz esneyebilir ancak uzamayabilir ve hafif ila orta şiddette ağrıya neden olabilir.   Ne yapılmalı Nokta hassasiyeti, efüzyon, menisküs yırtığı ve eklem stabilitesini kontrol ederek tam bir diz muayenesi yapın. Kapsamlı bir fizik muayene, her iki dizin hareket açıklığının değerlendirilmesini içermelidir; bir temel oluşturmak için öncelikle etkilenmemiş diz incelenmelidir. Sırtüstü pozisyondayken, hiperekstansiyon ve hizalamayı değerlendirmek için her iki diz de bir el topuğun altında olacak şekilde pasif olarak ekstansiyona getirilir. Rahatsızlığın kesin yeri ortaya çıkarılmalıdır; anterior ağrı sıklıkla eklem içi bloka işaret eder. Fleksiyonu değerlendirmek için hastadan dizini aktif olarak mümkün olduğu kadar esnetmesi istenir ve bu daha sonra ekstansiyon gibi pasif olarak test edilir Hasta diz kilitlenmesini hissediyorsa, itmeye çalışmayın; bu daha fazla, muhtemelen onarılamaz hasara neden olabilir. Menisküs yırtığı şüphesi taşıyan fokal ağrı nedeniyle eklem çizgileri de palpe edilmelidir. Muayene, güç, dizilim ve nörovasküler değerlendirmelere ek olarak diz bağlarının dikkatli bir analizini de içermelidir. Hasta izin veriyorsa, McMurray testinin manevralarını yavaşça ve tekrar tekrar gerçekleştirin. Bu tek başına kilitli dizi serbest bırakabilir. Değilse, daha sonra anlatıldığı gibi devam edin. Osteokartilajinöz gevşek cisim veya başka bir hastalık olup olmadığına bakmak için ön-arka, yan, gün doğumu ve çentik görüntülerini içeren diz radyografileri alın. Ağrı ve inatçı kilitlenme varsa, dizini povidon-iyot solüsyonuyla hazırlayın ve patellanın hemen üstünde, lateralinde veya medialinde bir noktada 25 kalibrelik bir alet kullanarak 1 -inçlik iğne, eklem boşluğuna 10 mL %0,5 bupivakain (Marcaine) enjekte edin. Diz bu şekilde uyuşturulmuş haldeyken, dayanak noktası görevi görmesi için topuğun ve ayak bileğinin altına bir rulo havlu yerleştirin. Yer çekiminin ekstansiyona yardımcı olması için hastayı sırtüstü bırakın ve hastanın dizini yaklaşık 20 dakika boyunca veya kilitli diz serbest kalana kadar yavaşça sallayıp döndürmesini sağlayın. Eklem redüksiyonu meydana gelmemişse tekrarlanan McMurray manevraları nazikçe tekrar yapılabilir. Alternatif olarak dizin içten ve dıştan hafifçe döndürülmesiyle uzunlamasına traksiyon uygulanabilir. Mekanik blok yerinden çıktığında ve diz ekstansiyona getirildiğinde, hastayı diz immobilizerine yerleştirin, koltuk değnekleriyle hastayı ağırlıksız tutun ve hastayı derhal bir hastaneye yönlendirin. Erken artroskopik muayene ve kesin tedavi için ortopedi cerrahına yönlendirin. Tam ekstansiyon elde edilemiyorsa, hastaya yumuşak, hacimli, kısmen hareketsizleştirici bir pansuman (elastik bir sargıyla kaplanmış kalın pamuklu rulo) giydirilebilir ve koltuk değneği üzerine yerleştirilebilir. Ortopedik takip yapılabilir.   Ne Yapılmamalı Dizinizi zorla manipüle etmeyin veya uzatmayın. Bu daha fazla eklem içi yaralanmaya neden olabilir.   TARTIŞMA Diz kilitlenmesi genellikle menisküs yırtıkları, kısmi veya tam ön çapraz bağ yırtıkları, osteokartilajinöz gevşek cisimler, patolojik medial plikalar ve yabancı cisimleri içeren önceki yaralanmalardan kaynaklanır. Daha az sıklıkla, travma öyküsü olmadan da kilitlenme meydana gelebilir. Bu gibi durumlarda neden infrapatellar yağ yastığının torsiyonu, lateral menisküs çıkığı veya ganglion gibi eklem içi bir tümör olabilir. Dizin kilitlenmesi, bu yapılardan birinin tibial plato ile femoral kondiller arasında sıkışıp kalması ve eklemin uzamasını mekanik olarak bloke etmesi durumunda meydana gelir. Bu aniden ortaya çıkabilir ve aniden çözülebilir. Özellikle geçmiş travmatik bir olaydan sonra kilitlenen bir diz, en çok medial menisküs patolojisini, özellikle de kova sapı yırtığı olarak adlandırılan bir durumu düşündürür. Bu durumda menisküsün bir kısmı yırtılır ve yukarıya doğru dönerek mekanik bir bloğun hareket etmesine neden olur. Bu yaralanmaların çoğu, sıklıkla spor sırasında bükülme, atlama veya kendi ekseni etrafında dönme sonrasında meydana gelir. Deneyimli bir hekim tarafından yapılacak değerlendirme, menisküs yırtıklarını manyetik rezonans görüntülemeye (MRI) eşit veya daha iyi bir güvenilirlikle tespit edecektir. Bununla birlikte, MRI sıklıkla ayırıcı tanıyı daraltmaya yardımcı olur (menisküs yırtığı (ters çevrilmiş kova sapı dahil), diskoid menisküs, osteokondral kırık, ön çapraz bağ yırtığı veya gevşek vücut) ve kapsamlı bir muayeneye yardımcı olarak istendiğinde en yararlı olanıdır. Muayene ve görüntülemeye dayanarak hastaların sıklıkla artroskopik cerrahiye ihtiyacı olacaktır.