Hasta ciddi genital ağrı ile üzgün olabilir, ardından dış genital bölgede ağrılı vezikül patlaması meydana gelebilir, bu veziküller ülserleşebilir veya erozyona uğrayabilir. Alternatif olarak hasta, parestezi ve hafif genital lezyonlar hakkında endişeli olabilir, nüks sırasında ağrı kesici isteyebilir veya süperenfeksiyon veya idrar retansiyonu gibi komplikasyonlarla başa çıkıyor olabilir. Genellikle, birincil enfeksiyonla ilişkili olarak ateş, halsizlik, kas ağrıları ve baş ağrısı gibi sistemik belirtiler de görülebilir. Genital herpesin klasik belirtileri olan eritematöz zemin üzerinde gruplanmış veziküller yerine, genital herpes genital bölgede genellikle abrazyonlu veziküllerin tabanlarını temsil eden ülser grupları şeklinde ortaya çıkar. İyileşen lezyonlar da genellikle genital bölgede kabuk bağlamaz. Lezyonlar hassas olabilir ve enfeksiyöz viral partikülleri saçtıkları için eldivenle muayene edilmelidir. İnguinal lenf bezleri ağrılı olabilir, genellikle her iki tarafta etkilidir ve birbirine karışmaz.   Ne Yapmalı

• Aktif bir lezyondan örnek alarak daha kesin bir tanı koymaya çalışın.
• Hücre kültürü ve polimeraz zincir reaksiyonu (PCR), tercih edilen herpes simpleks virüsü (HSV) testleridir. Viral kültürün duyarlılığı düşüktür, özellikle tekrarlayan lezyonlar için, ve lezyonlar iyileşmeye başladıkça hızla azalır. HSV deoksiribonükleik asit (DNA) için PCR testleri de dahil olmak üzere nükleik asit amplifikasyon yöntemleri daha duyarlıdır ve giderek daha yaygın hale gelmektedir. Viral kültür izolatları ve PCR amplikonları, hangi tip HSV'nin enfeksiyona neden olduğunu belirlemek için tiplemelidir. Özellikle aktif lezyonların olmadığı durumlarda HSV'nin kültür veya PCR ile tespit edilememesi, viral dökülme aralıklı olduğu için HSV enfeksiyonunun olmadığını göstermez. HSV enfeksiyonu ile ilişkilendirilen hücresel değişiklikleri sitolojik olarak tespit etmek (yani, Tzanck preparatı) duyarlı olmayan ve spesifik olmayan bir tanı yöntemidir ve bu nedenle güvenilir değildir. Herpes antijenini genital örneklerden tespit etmek için kullanılan floresan etiketli monoklonal antikorlar kullanılarak yapılan doğrudan immünofluoresans (IF) testi de duyarlılık eksikliğine sahiptir.
• Clamidya, gonore, sifiliz ve insan immün yetmezlik virüsü (HIV) gibi eş enfeksiyonlar için test yapmayı kesinlikle düşünün.
• İmmün yetenekli hastalar için, asiklovir (Zovirax) 400 mg'ı günde üç kez 7 ila 10 gün süreyle reçete edin. Alternatif tedavi rejimleri arasında famsiklovir (Famvir) 250 mg'ın günde üç kez 7 ila 10 gün süreyle veya valasiklovir (Valtrex) 1000 mg'ın günde iki kez 7 ila 10 gün süreyle reçete edilmesi bulunmaktadır.
• Tekrarlayan enfeksiyonlar için aşağıdaki seçeneklerden birini reçete edin: asiklovir, 5 gün boyunca günde üç kez 400 mg veya 2 gün boyunca günde üç kez 800 mg veya 5 gün boyunca günde iki kez 800 mg; famsiklovir, 1 gün boyunca günde iki kez 1000 mg; veya valasiklovir, 5 gün boyunca günde bir kez 1000 mg.
• Ağrı ile birlikte, ağrı için yeterli antiinflamatuar veya narkotik analjezik reçete edin, kontrendikasyon yoksa. Ek konfor için soğuk kompresler ve sitz banyolarını deneyin.
• Hasta için şu konularda uyarın:
• Lezyonların ve ağrının ilk saldırı sırasında 2 ila 3 hafta sürmesi beklenir (genellikle nüksetmelerde daha azdır).
• Asiklovir viral dökülme sıklığını azaltmasına rağmen, hastalar açık lezyonlar olduğunda (ve potansiyel olarak virüsü diğer zamanlarda da iletebilirler) bulaşıcı olduklarını varsaymalıdır. HSV enfeksiyonlu erkeklerin danışmanlık alması ve cinsel ilişki sırasında bariyer kontraseptif yöntemleri kullanmaları önerilir.
• Hasta, diğer cilde inoküle edilebileceği için lezyonlara dokunmaktan ve ellerini yıkamaktan kaçınmalıdır.
• Nüksetmeler, herhangi bir tür lokal veya sistemik stres tarafından tetiklenebilir ve topikal asiklovirin yardımcı olmayacağını unutmayın.
• Suppressif tedavi, yılda dört ila altı nüksü olan hastalar veya bir partner HSV-2 pozitifse bulaşımı azaltmak için düşünülmelidir. Bu tedavi, nüks sıklığını %70 ila %80 oranında azaltabilir. Asiklovir, günde iki kez 400 mg; famsiklovir, günde iki kez 250 mg; veya valasiklovir, günde bir kez 500 mg ile reçete edin. Nüksetmelerin sayısı zamanla azaldığından, hastalarla yılda bir kez suppressif tedavinin kesilmesini tartışmak akıllıca olacaktır. 

  Ne Yapmamalı

• Bu lezyonları frenginin ağrısız, yüksek genital ülseri veya Stevens-Johnson sendromunun erozif lezyonları ile karıştırmayın; bunlar en az bir diğer mukoza zarını da içerecektir, örneğin ağız mukozası, farinks, larenks, dudaklar veya konjonktiva.
• Kültür sonuçları beklenirken tedbire başlamayın. Tedavi, enfeksiyonun seyrinin daha erken aşamalarında başlandığında daha etkilidir.

  Tartışma Genital herpes, insan herpesvirüsleri HSV-1 ve HSV-2 tarafından neden olan cinsel yolla bulaşan bir hastalıktır. Enfeksiyon, enfekte mukozayla veya salgılarla doğrudan temas yoluyla bulaşır ve kuluçka dönemi ortalama 4 gün sürer (aralık, 2–12 gün). Enfeksiyon, hastalığı olan biriyle vajinal, anal veya oral seks yoluyla yayılır. Enfekte olan çoğu kişinin hafif veya belirgin olmayan semptomları vardır. Birincil enfeksiyonun pik insidansı genç cinsel olarak aktif yetişkinlerde görülür. Antiviral tedavi, viral bulaşma ve semptomların aktif süresini azaltmak için birincil veya tekrarlayan enfeksiyonlar için önerilmelidir. Erkeklerde, ağrılı veziküler lezyonlar penis şaftında, glansta ve prepusta meydana gelir. Rektif anal ilişkiyi uygulayan erkekler ağrı, tenesmus ve rektal akıntı ile HSV proktiti geliştirebilir. Kadınlarda, ağrılı veziküler lezyonlar, sık ​​olarak bilateral, labia, vulva, perine, perianal bölgeler veya iç genital bölgelerde görülebilir. İki taraflı, hassas, inguinal adenopati, birincil HSV ataklarında tekrarlamalardan daha yaygındır. Herpetik veziküllerin doğal seyri, ülserasyon, kabuk oluşturma ve 1 ila 2 hafta içinde çözülme aşamalarını içerir (bazen birincil enfeksiyonda daha uzun sürebilir). Latent enfeksiyon, dorsal kök gangliyonlarında sürekli olarak kurulur ve tekrarlayan enfeksiyon yaygındır. İlk HSV-2 ataklarından itibaren 12 ay içinde hastaların %90'ı en az bir nüks yaşamış ve yaklaşık %40'ı altı veya daha fazla nüks geçirmiştir. Neyse ki, nüksler zamanla azalmaya eğilimlidir. Bu enfeksiyonlar genellikle süre, lezyonların yaygınlığı ve ağrı açısından daha hafiftir ve kaşıntı veya yanma ağrısı prodromu ile ilişkilidir. Genital herpes için şu anda bir tedavi yoktur. HSV-1 genellikle ağız, diş etleri ve dudakları etkiler, ancak anogenital enfeksiyona da neden olabilir. HSV-2 genellikle anogenital bölgeyi etkiler, ancak oral enfeksiyona da neden olabilir. HSV-2, Amerika Birleşik Devletleri'nde genital ülser hastalığının yaklaşık %80'inin nedenidir. Herpes enfeksiyonunun tanısı, tipik bir hikaye ve fiziksel muayene ile büyük ölçüde klinik temellere dayanabilir, ancak tipik semptomlar ve bulgular birçok enfekte hastada bulunmaz. Primer tanı için genellikle serolojik test önerilmez, ancak HSV tip belirleme testi, semptomatik hastalığı olan hastalarda tanısal bir teşhis için yararlı olabilir, iyileşme aşamalarındaki lezyonların kültürlerinin virüsü üretme olasılığı daha düşük olduğunda ve bazı durumlarda HSV serotipleme prognozu, tedaviyi ve danışmanlığı etkileyebilir. Hastalık Kontrol ve Önleme Merkezleri (CDC), yüksek duyarlılığa (%80–98) ve özgünlüğe (> %96) sahip glikoprotein G testlerini önermektedir. Bu testler arasında POCkit HSV-2 (Diagnology, Research Triangle Park, Durham, NC) ve HerpeSelect-1 ve 2 ELISA ve HerpeSelect 1 ve 2 Immunoblot (Focus Technologies, Cypress, CA) bulunmaktadır. Tüm asiklik nükleozit analoğu antiviral ajanlar (asiklovir, valasiklovir, famsiklovir), genital herpes enfeksiyonunun akut ilk atakları ve tekrarlayan herpesin episodik tedavisi konusunda eşit derecede etkilidir. Asiklovir en ucuz rejimdir ancak valasiklovir ve famsiklovirden daha az pratiktir ve daha sık alınmalıdır. Danışmanlık, genital herpes enfeksiyonunun yönetiminin önemli bir parçasıdır. Hastalara danışma yapılırken vurgulanması gereken ana noktalar, nüks olasılığı ve nüks tedavisi için antiviral ilaçların etkinliğidir. HSV enfeksiyonu başlangıçta semptomsuz olabilir, bu nedenle semptomatik bir dönem, hastanın mevcut partnerinin monogam olmadığı anlamına gelmez. Hastalara, semptomsuz viral bulaşma dönemlerinde ve lezyonlar veya prodromal semptomlar mevcutken enfekte olmamış partnerlerle cinsel aktiviteden kaçınma ve prezervatif kullanma konusunda bilgi verilmelidir. Ayrıca, bu önlemlerin HSV bulaşma riskini tamamen ortadan kaldırmadığı ve genital ülser hastalığının HIV bulaşma riskini artırdığı hastalara bildirilmelidir. Genital herpes tanısı konulmuş genç bir erkek veya kadın için duygusal olarak yıkıcı olabilir. Hastaların gelecekteki cinsel partnerlerini enfeksiyonları hakkında bilgilendirmesi önerilir, ancak bunu gelecekteki bir partnerle tartışmak zor olabilir. Bu hastaların bakımını üstlenen doktorun, uygun olmayan bir yargılamadan kaçınarak uygun psikolojik ve tıbbi destek sağlaması çok önemlidir. Şu anda topikal asiklovirin genital herpesin tedavisinde bir rolü bulunmamaktadır.   Kaynakça

• Benedetti J., Corel L., Ashley R.: Recurrence rates in genital herpes after symptomatic first-episode infection. Annals of Internal Medicine 1994; 121: pp. 847-854.
• Centers for Disease Control and Prevention. (n.d.). Genital herpes—STD information from CDC. https://www.cdc.gov/std/Herpes/
• Centers for Disease Control and Prevention. (2010). Sexually transmitted diseases treatment guidelines, 2010. Morbidity and Mortality Weekly Report , 59(RR-12), 1–110. http://www.cdc.gov/std/treatment/2010/STD-Treatment-2010-RR5912.pdf
• Diaz-Mitoma F., Sibbald G., Shafran S.D., et. al.: Oral famciclovir for the recurrent suppression of recurrent genital herpes. Journal of the American Medical Association 1998; 280: pp. 887-892.
• Elsevier Point of Care : Genital herpes infection.2020.Elsevier BVAmsterdam, Netherlands
• Kodner C.: Sexually transmitted infections in men. Primary Care 2003; 30: pp. 173-191.
• Merin A., Pachankis J.E.: The psychological impact of genital herpes stigma (review). Journal of Health Psychology 2011; 16: pp. 80-90. Epub
• Rimsza M.E.: Sexually transmitted infections: New guidelines for an old problem on the college campus. Pediatric Clinics of North America 2005; 52: pp. 217-228.
• Warren T., Ebel C.: Counseling the patient who has genital herpes or genital human papillomavirus infection. Infectious Disease Clinics of North America 2005; 19: pp. 459-476.