TANIM

 Plazma magnezyum düzeyinin 1.5 mEq/L ya da 1.8 mg/dl’nin altında olması

Hipomagnezemi karşımıza genelde kalsiyum tedavisine rağmen düzelmeyen inatçı hipokalseminin hem laboratuvar hem de klinik bulgularıyla çıkar.

Hipomagnezemi de inatçı hipopotasemilerin en önemli nedenlerinden biridir.

Fonksiyonel hipokalsemi yaptığı için EKG' de Q-T uzaması yapar.

Klinikte hipomagnezemiye sebep olabilecek ilaçlar PPI' lerdir.

Nedenleri

Magnezyum alımının azalmasına bağlı: 

Açlık

Alkol bağımlılığı

Total parenteral beslenme

Magnezyumun hücre dışından hücre içi boşluğa yeniden dağıtılmasıyla: 

Aç kemik sendromu

Diyabetik ketoasidoz tedavisi

Alkol yoksunluk sendromları

Refeeding sendromu

Akut pankreatit

Gastrointestinal magnezyum kaybına bağlı: 

İshal

Kusma

Gastrointestinal fistüller ve ostomiler

Sekonder hipokalsemili hipomagnezemi (HSH)

Renal magnezyum kaybına bağlı:

Gitelman sendromu

Diüretikler – Loop diüretikler, ozmotik diüretikler ve tiyazidlerin uzun süreli kullanımı

Antimikrobiyaller – Amfoterisin B, aminoglikozitler, pentamidin, kapreomisin, viomisin, foskarnet

Kemoterapötik ajanlar – Sisplatin, setuksimab

İmmunosupresanlar – Takrolimus, siklosporin

Proton pompası inhibitörleri

Etanol

Hiperkalsemi

Kronik metabolik asidoz

Volüm genişleme

Birincil hiperaldosteronizm

Akut tübüler nekrozun iyileşme evresi

Ameliyat sonrası diürez

Magnezyum eksikliğinden etkilenen sistemler kardiyovasküler, merkezi ve periferik sinir sistemleridir.

Hipomagnezeminin nöromüsküler belirtileri: 

Kas zayıflığı

Titremeler

Nöbet

Parestezi

Tetani

Pozitif Chvostek ve Trousseau

Horizontal ve vertikal nistagmus

Kardiyovasküler belirtiler ve EKG

anormallikleri ve aritmileri: Non-spesifik T-dalgası değişiklikleri – U dalgaları

Uzun süreli QT ve QU aralığı

Repolarizasyon alternans

Erken ventriküler kasılmalar –

Monomorfik ventriküler taşikardi

Torsade de pointes

Ventriküler fibrilasyon

Artmış digital toksisitesi

Metabolik bulgular: 

Hipokalemi

Hipokalsemi

Şiddetli semptomları olan hastalar

 Tetani, aritmi veya nöbet gibi semptomatik hastalar intravenöz magnezyum almalıdır. Bu tür hastalar sürekli kardiyak izlenmelidir.

Akut durumda, hemodinamik olarak stabil olmayan hastalar (torsade pointes veya hipomagnezemik hipokalemi ile uyumlu aritmi olanlar dahil), 1 ila 2 g magnezyum sülfat (8 ila 16 meq [4 ila 8 mmol]) başlangıçta 2 ila 15 dakika içinde verilebilir.

Ciddi semptomatik hipomagnezemili (1 mg/dL’den [0,4 mmol/L veya 0,8 meq/L] ‘den az veya ona eşit), hemodinamik olarak stabil hastalarda, 1 ila 2 gram magnezyum sülfat (8 ila 16 meq [4 ila 8 mmol]) 50 ila 100 mL içinde yüzde 5 dekstroz, başlangıçta 5 ila 60 dakika zarfında verilebilir, ardından infüzyon uygulanır

Çocuklarda yavaş bir magnezyum sülfat infüzyonu kullanılır; Doz 25 – 50 mg/kg’dır (0.2 – 0.4 meq/kg [0.1 – 0.2 mmol/kg]), maksimum tekli doz 2 g’dır (16 meq [8 mmol])