ÖNEMLİ NOKTALAR: BAŞ DÖNÜŞÜNÜN NEDENLERİ

• Ciddi (serebellar ve beyin sapı enfarktüsü veya iskemi, santral tümör, aritmi, düşük akış durumları)
• İyi huylu (iyi huylu paroksismal pozisyonel vertigo (BPPV), vestibüler nörit, labirentit, vestibüler migren, Meniere hastalığı)

1. Baş dönmesi şikayeti nedeniyle endişelenmem gerekir mi?

• Acil servise baş dönmesi şikayetiyle gelen hastaların yaklaşık %5'inde iskemik felç, intrakranyal kanama, beyin neoplazmı, demiyelinizan hastalık veya beyin enfeksiyonu gibi ciddi bir nörolojik durum olacaktır. Ciddi nörolojik etiyolojiler için risk faktörleri arasında ≥60 yaş, inme için risk faktörleri (örn. atriyal fibrilasyon, hipertansiyon ve diyabet), ana dengesizlik şikayeti ve herhangi bir fokal nörolojik anormallik (nistagmus dışında) yer alır.

2. Belirsiz ve tam olarak tanımlanamayan baş dönmesi şikayetine nasıl yaklaşırım?

• Tarihinize açık uçlu sorularla başlamak çok önemli! Hastaların, yönlendirmeden semptomlarını tanımlamalarına izin verilmelidir, böylece baş dönmesi ile ne kastettiklerini anlayabilirsiniz . Baş dönmesi , vertigo (hareket yanılsaması), baş dönmesi (senkop öncesi veya senkop) veya dengesizlik (dengesizlik) hissini tanımlayabilir. Her ne kadar bu açıklamalar iyi huylu ve ciddi nedenler arasında doğru bir ayrım yapamasa da, her birinin değerlendirilmesi farklıdır ve hastanın semptomatolojisinin doğru bir şekilde anlaşılmasını gerektirir.

3. Vestibüler sistem nasıl çalışır?

• Temporal kemikte yer alan vestibüler sistem, içi sıvıyla (endolenf) dolu olan ve utrikül, sakkül ve üç yarım daire şeklindeki kanalı içeren yarı membranöz bir labirentten oluşur. Utrikül ve sakkül yer çekimi kuvvetlerine ve doğrusal harekete yanıt verirken, uzayın üç düzleminde yönlendirilen yarım daire şeklindeki kanallar dönme hareketlerine yanıt verir. Otolitler utrikül ve sakkülün tüylü hücrelerine dayanır. Otolitlerin kütlesi, tüy hücrelerini yerçekimine tepki olarak uyarmak için gereklidir. Baş döndüğünde endolenf bükülür ve yarım daire kanalları içindeki tüylü hücreleri uyarır. Saç hücrelerinden gelen uyarılar daha sonra sekizinci kranial sinir yoluyla beyne gönderilir. Sekizinci kranyal sinirin çekirdeği daha sonra görsel ve motor tepkileri koordine etmek için diğer kranyal sinirler, beyincik ve duyusal ve motor yollar ile birbirine bağlanır.

4. Merkezi ve periferik vertigo arasındaki fark nedir?

• Bu anatomik bir ayrımdır. Periferik vertigo, iç kulak veya vestibüler sinirin fonksiyon bozukluğundan kaynaklanırken, santral vertigo, beyin veya beyin sapı etiyolojilerinden kaynaklanır. BPPV, vestibüler nörit ve Meniere hastalığı periferik vertigonun yaygın nedenleridir; vertebrobaziler iskemi, multipl skleroz, serebellar enfarktüs/hemoraji ve baziler migren ise santral vertigonun bazı nedenleridir.

5. Periferik vertigonun ortak özellikleri nelerdir?

• Sağırlık (tek taraflı, en iyi Weber testiyle tespit edilir)
• Kulaklarda çınlama (kulak çınlaması )
• Tekrarlanan testlerde yorulabilir (merkezi baskılayıcı mekanizmalar hala çalışıyor )
• Dix-Hallpike manevrası sonrası gecikme
• Semptomları şiddetlendiriyorum (başı bir tarafa hareket ettirerek)
• konumsal
• Anımsatıcı DR FLIP size hastayı ters çeviren Epley manevrasının BPPV'ye yardımcı olduğunu hatırlatır.

6.Merkezi vertigonun özellikleri nelerdir?

• Fokal nörolojik bozukluklar (kranyal sinirler dahil)
• Dikey veya döner nistagmus (periferik vertigoda görülmez)
• Yorulmayan nistagmus (yana bakışla devam eden nistagmus)
• Ataksi (yürüme bozukluğu ve sadece baş döndürmeyle birlikte değil)

7. Periferik vertigonun ana nedenleri için kilit noktalar nelerdir?

Periferik Vertigonun Ana Nedenlerine İlişkin Önemli Noktalar

Benign paroksismal pozisyonel vertigo

o    En sık neden (%50) o    İşitme etkilenmedi o    Tekrarlayan; Baş döndürmeyle ortaya çıkan ve asemptomatik olan <1 dakikalık paroksizmler o    Otolitin yarım daire şeklindeki bir kanala çıkması sonucu o    Epley manevrasına veya yarım takla manevrasına yanıt verir

Vestibüler Nörit

o    Daha az yaygın neden (%20) o    Olası viral etiyoloji o    Pozitif asimetrik kafa itme testi o    Kulak çınlaması ile ilişkili o    Steroidlere cevap verebilir

Meniere Hastalığı

o    Daha az yaygın neden (%10) o    Daha az akut başlangıç ​​(saat) ve haftalarca sürebilir o    İşitme kaybı, kulak çınlaması ile ilişkili o    Semimembranöz labirentin şişmesinden kaynaklanır (vestibüler ve koklear bileşenler) o    Diüretiklere veya sıvı kısıtlamasına yanıt verir o    Kalıcı işitme kaybına neden olabilir

 

8. Vertigolu hastanın fizik muayenesinde neler dikkate alınmalıdır?

• Gözleri oküler felç (merkezi etiyoloji) açısından inceleyin ve nistagmusun varlığını ve özelliklerini belgeleyin. Kulakları yabancı cisimler, enfeksiyon, delinme, kolesteatom ve tek taraflı işitme kaybı açısından inceleyin; objektif ve hassas bir değerlendirme için Weber ve Rinne testleri kullanılmalıdır. Kranial sinirler, yürüyüş, serebellar fonksiyon ve HINTS muayenesini içeren tam bir nörolojik muayene yapın.

9. HINTS sınavı nedir?

• HINTS muayenesi, semptomların başlangıcından itibaren ilk 48 saat içinde posterior dolaşım felcini MRI'dan daha doğru bir şekilde tanımlayabilen Baş I nabız testi, Nystagmus ve S kew Testi olmak üzere üç yatak başı fizik muayene manevrasından oluşur . Her üç testte de ilgili bulguların bulunmaması, güçlü bir şekilde çevresel bir soruna işaret etmektedir. Ancak herhangi bir manevranın endişe verici bir bulgusu varsa baş dönmesinin merkezi etiyolojilerini göz önünde bulundurmalısınız.

10. Head impuls testi nedir?

• Bu manevra, beyin sapı veya beyincikten bağımsız olan vestibülo-oküler refleksi (VOR) test etmenin bir yoludur ve baş dönmesinin periferik bir nedenine işaret edebilir. Muayene eden kişi hastanın önünde durur, hastanın kafasını iki eliyle tutar ve hastaya muayeneyi yapan kişinin burnuna bakması talimatını verir. Hastanın gözleri açıkken baş hızla 30 derece bir tarafa çevrilir. Normalde gözler muayeneyi yapan kişinin burnuna sabitlenmeye devam eder ve bu da VOR'un sağlam olduğunu gösterir. Vestibüler nörit gibi tek taraflı bir vestibüler lezyon varsa, gözler hedefte sabit kalmaz ve muayeneyi yapan kişinin burnuna yeniden odaklanmak için geriye doğru kayar (yani sürüklenir). Baş dönmesi olan bir hastada normal bir baş impulsu testi, merkezi bir süreç açısından endişe verici olabilir çünkü bu muayene periferik bir refleksi test eder. Felç veya tümör gibi merkezi bir süreci olan bir hastada normal bir VOR ve dolayısıyla normal bir baş impulsu testi olacaktır ki bu da endişe verici bir bulgudur. Ne yazık ki, hiç baş dönmesi olmayan bir hastanın VOR'u ve baş impulsu testi de normal olacaktır, bu nedenle bu muayeneyi ne zaman kullanacağınızı dikkatlice düşünün.

11. Skew testi nedir?

• Skew testi hastanın göz hareketlerini (bir hedefe sabitlendiğinde) değerlendirirken, muayeneyi yapan kişi her 2-3 saniyede bir her gözü dönüşümlü olarak kapatır. Küçük dikey düzeltmeler meydana gelmemelidir ve mevcut olduğunda vertigonun merkezi bir etiyolojisini akla getirmelidir.

12. Vertigo tedavisinde nistagmus ne anlama gelir?

• Yatay veya döner göz titremesi periferik veya merkezi etiyolojilerde bulunabilir ve bu nedenle beyin veya beyin sapı patolojik anormalliğini dışlamaz. Dikey, yön değiştiren ve baskılanamayan nistagmus merkezi bir etiyoloji için patognomoniktir. Beynin merkezi baskılayıcı mekanizmaları sağlam olduğundan, periferik etiyolojileri olan hastalar, görsel olarak sabit bir nesneye odaklanarak nistagmuslarını (ve baş dönmesi hissini) bastırabileceklerdir. Çok aktif nistagmusu olan ve gözlerini kapalı tutmayı tercih eden hastalarda merkezi bir etiyolojiden şüphelenin.

13. Dix-halpike manevrası nedir?

• Bu tanısal manevra yalnızca BPPV'yi test eder. Hastanın, başı 45 derece bir tarafa dönük olarak oturma pozisyonundan, başı 30 derece ekstansiyonda sarkacak şekilde sırtüstü pozisyona hızla hareket ettirilmesini içerir. Pozitif bir test, genellikle etkilenen iç kulağa doğru nistagmus gördüğünüzde ortaya çıkar; bu, karakteristik olarak yerinden çıkan otolitlerin endolenf boyunca hareket etmesiyle birkaç saniyelik bir gecikmeyle ilişkilidir. BPPV'de bu manevra, sağlam merkezi baskılayıcı mekanizmalar nedeniyle tekrarlanan vertigo semptomlarını hafifletmelidir. Dikkatli olun çünkü vertebrobaziler yetmezliği olan hastalarda boynu aşırı uzatmak semptomları uyarabilir ve yanlış pozitif Dix-Hallpike verebilir.

14.Epley manevrası nedir?

Epley manevrası BPPV'yi tedavi eder ve çoğunlukla arka yarım daire kanalında bulunan otolitleri fiziksel olarak utrikül içine taşımak için kullanılır. İlk denemede yaklaşık %75, iki denemeden sonra %98'e varan oranda başarılıdır. Her konum değişikliği arasında otolitlerin yerleşmesi için yeterli sürenin tanınması önemlidir. Yukarıdaki gibi semptomların doğal yorgunluk yaratması nedeniyle, her pozisyonda harcanan süreyi yönlendirmek için hastanın hislerine güvenilemez. Bu nedenle muayeneyi yapan kişi, Dix-Hallpike manevrası sırasında hem semptomların hem de nistagmusun azalması için geçen süreyi not etmeli ve bu süreyi Epley manevrasının her pozisyonuna uygulamalıdır. Epley manevrasına bir alternatif, bazı araştırmalarda Epley'den üstün olduğu gösterilen yarım takla manevrası olarak adlandırılır.

15 .Periferik ve merkezi vertigoyu nasıl tedavi edebilirim?

• Meniere hastalığı diüretikler veya tuz/sıvı kısıtlamasıyla tedavi edilir.
• BPPV, Epley manevrası veya yarım takla manevrası ile tedavi edilir.
• Spesifik olmayan vestibüler baskılayıcılar aşağıdakileri içerir:
  • Antikolinerjikler (örn. skopolamin transdermal)
  • Antihistaminikler (vertigo için gerektiğinde her 6 saatte bir ağızdan 25 mg meclizin ve her 4-6 saatte bir 25-50 mg difenhidramin PO)
  • Benzodiazepinler (diazepam 5-10 mg PO her 6 saatte bir)
• Yeniden konumlandırma manevralarına uygun olmayan periferik vertigo, lezyonu lokalize etmek için daha uzmanlaşmış vestibüler testler yapabilen bir kulak, burun ve boğaz (KBB) doktoru tarafından en iyi şekilde izlenir.
• Merkezi vertigo, bir nörolog veya beyin cerrahı tarafından değerlendirmeyi gerektirir. Posterior fossa ve beyin sapını değerlendirmek için manyetik rezonans görüntüleme (MRG) önerilir.

ÖNEMLİ NOKTALAR: SENKOP NEDENLERİ

• KAFA ( hipoksemi , epilepsi , anksiyete , beyin fonksiyon bozukluğu)
• KALP ( kalp krizi, pulmoner arter embolisi, aort tıkanıklığı , ritim bozukluğu, taşidisritmi )
• DAMARLAR ( vazovagal , ektopik gebelik, durumsal , subklavyen , KBB , düşük sistemik vasküler direnç , hassas karotis sinüs )

16. Senkop nedir?

• Senkop, postüral tonusun sürdürülememesiyle birlikte ani geçici bilinç kaybıdır. Bu bir hastalık değil, çok çeşitli iyi huylu ve yaşamı tehdit eden nedenlere sahip bir semptomdur. Nöbetler senkopu taklit edebilir.

17. Senkopun nedenlerini kafa ile ilgili olarak tartışın.

• Oksijen (hipoksemi) veya şeker (hipoglisemi) gibi hayati besin maddelerinin eksikliğinden kaynaklanan yaygın beyin bozukluğu çoğu zaman düzeltilebilir ancak kolayca gözden kaçabilir. Nöbetler senkopa sebep olmaz ama taklit edebilir. Vertebrobaziler yetmezlik ve subaraknoid kanama (SAH), işlevsiz bir beyine işaret eder.

18. Senkopun kardiyovasküler nedenlerini tartışın.

• Senkopun kardiyak nedenleri en riskli hasta grubunu oluşturur ve akut koroner sendrom (AKS), pulmoner emboli, fiziksel aortik çıkış tıkanıklıkları (örn. hipertrofik obstrüktif kardiyomiyopati [HOCM], aort stenozu veya atriyal miksoma), hasta sinüs gibi yavaş ritimleri içerir. sendromu ve taşiaritmiler. Brugada sendromu, preeksitasyon, aritmojenik sağ ventriküler displazi (ARVD) ve uzun QT sendromu ölümcül disritmileri hızlandırabilir.

19. Senkopun vasküler nedenleri nelerdir?

• Vasküler nedenler şunları içerir:
• Yaygın bayılma (vazovagal)
• Hipovolemi
• Durumsal bayılmalar (örneğin işeme, dışkılama, öksürük veya Valsalva manevrası)
• Subklavyen çalmak
• KBB nedenleri (örneğin, glossofaringeal ve trigeminal nevralji)
• Düşük sistemik vasküler direnç (ilaçlardan ve otonom yetmezlikten)
• Karotid sinüs hassasiyeti (senkop vakalarının yalnızca %4'ünü oluşturur)

20. Senkoplu bir hastayı değerlendirirken başlangıçtaki kaygıları özetleyin.

• Senkoplu hastaların çoğu, yatar pozisyona getirildikten sonra hızlı bir şekilde normal zihinsel duruma döner ve yaşam belirtileri stabil olur. Ancak tedavi öncelikleri vardır:
• Vital bulguları  ve acil yaşam tehditlerini değerlendirin ve tedavi edin.
• Yatak başındaki glikoz seviyesini kontrol edin ve zihinsel durumu kalıcı olarak değişen herhangi bir hasta için nalokson düşünün.
• Anormal yaşam belirtileri, sürekli değişen bilinç düzeyi, göğüs ağrısı, nefes darlığı, karın ağrısı veya önemli bir kalp hastalığı öyküsü olan hastalarda oksijen, intravenöz erişim ve kalp ve kan basıncı izlemesi başlatılmalıdır.
• Düşmeye bağlı herhangi bir travma olup olmadığını değerlendirin. Yaşlı hastaların senkop nedeniyle kafa travması geçirme olasılığı daha yüksektir ve bu durum, özellikle hasta antikoagülan alıyorsa, başlangıçta senkopun nedeninden daha büyük bir yaşam tehdidi oluşturabilir.

21. Acil hayati tehlikeleri eledim. Şimdi ne yapayım?

• Ayrıntılı bir öykü alın, kapsamlı bir fizik muayene yapın ve bir elektrokardiyogram (EKG) çekin. Daha sonra daha fazla test yapılmasının veya kabul edilmesinin gerekip gerekmediğini belirlemek için bir risk değerlendirmesi yapın.

22. Tarihin hangi bileşenleri en önemlidir?

• En önemli tarihsel ipucu hastanın senkoptan hemen önceki olayları hatırlamasıdır. Kısa (<5 saniye) bir prodrom ile ani başlayan bilinç kaybı, özellikle hastanın kendisini yaralanmalardan (örneğin yüz travması) koruyacak zamanı yoksa, kardiyak bir etiyolojinin göstergesidir. Benzer şekilde, egzersizle veya hasta uzanırken veya yatarken ortaya çıkan senkop, kardiyak obstrüktif nedenler veya aritmilerle ilişkilidir. Vazovagal senkopu olan hastalarda sıklıkla baş dönmesi, esneme, mide bulantısı ve terleme gibi uyarıcı semptomlar görülür ve bu olay bazı psikososyal stres döneminde meydana gelir. Hipovoleminin ipuçları arasında susuzluk, postural baş dönmesi, oral alımın azalması, kusma, ishal, sık idrara çıkma, melena veya alışılmadık derecede ağır vajinal kanama yer alır. İşeme, öksürük, baş döndürme, dışkılama, yutma veya yemek sonrası senkop durumsal senkopu düşündürür. Önceki senkop ataklarını, üst ekstremite eforuyla ilişkili senkopu (örn. subklavyen çalma sendromu) ve kardiyak risk faktörlerinin varlığını not edin. Ailede ani ölüm öyküsü HOCM, Brugada, preeksitasyon, ARVD veya uzun QT sendromlarını akla getirebilir. Birçok ilaç ve ilaç etkileşimi senkopa neden olabilir; bu nedenle, özellikle yaşlıları tedavi ederken, hastanın mevcut tüm ilaçlarını ve son ilaç değişikliklerini belirleyin.

23. Nöbet olmadığını nasıl bileceğim?

• Aritmi ve vazovagal bayılma mağdurları sıklıkla nöbeti taklit edebilen miyoklonik sıçramalar sergilerler. Hastanın yatar pozisyonda kalmasına izin verilirse senkoptan iyileşme genellikle hızlı olur, halbuki jeneralize nöbet geçiren hasta uzun süreli konfüzyon veya postiktal durumla yavaş yavaş uyanır. Her ikisinin de travması olabilir. Yan dil ısırmanın nöbet için spesifik ancak duyarsız olduğu gösterilmiştir. Mesane kontrolünün kaybı aynı zamanda dönemin nöbet olma ihtimalini de arttırabilir.

24. Yönlendirilmiş fizik muayene nedir?

• Kafanızı, kalbinizi ve damarlarınızı rehber olarak kullanan bir dedektif olun. Ani efor veya egzersiz senkopu nedeniyle senkop geçiren hastada aort stenozu veya hipertrofik kardiyomiyopati olabilir. Valsalva manevrası ile dar nabız basıncı, sistolik üfürüm veya üfürümde değişiklik olup olmadığına bakın. Konjestif kalp yetmezliğinin (KKY) fiziksel belirtilerinin varlığı hastayı yüksek risk altına sokar. Kafayı travma açısından dikkatlice inceleyin. Boyunda morluk olup olmadığını inceleyin. Fokal nörolojik belirtileri arayarak tam bir nörolojik muayene yapın. Her iki koldaki kan basıncını kontrol edin, subklavyen çalmayı arayın. Gizli kan kaybını düşünün. Son olarak, toksinlerin, enfeksiyonun veya Parkinson ya da Guillain-Barré sendromu gibi nörolojik hastalıkların belirtilerini araştırarak otonomik yetersizliği düşünün.

25. Tanıya yardımcı olmak için hangi testlere ihtiyaç vardır?

• Kadınlarda idrarda gebelik testi dışında ayrıntılı bir öykü, fizik muayene ve EKG temeldir ve genç, diğer açılardan sağlıklı hastalarda genellikle yeterlidir. Normal zihinsel durumuna dönen bir hastanın senkop nedeni olarak hipoglisemiye sahip olması pek olası değildir. Klinik muayenede anemiden şüpheleniliyorsa (soluk cilt ve soluk konjonktiva), yatak başında hematokrit veya hemoglobin testi endikedir. Kardiyomiyopatiden şüphelenildiğinde spesifik bir doğrulayıcı testin (örn. ekokardiyografi) eklenmesi önerilir.

26. EKG'ye kimin ihtiyacı var? Ne arıyorum?

• Senkoplu hastaların neredeyse tamamına EKG çekilmelidir çünkü invaziv değildir ve tanısal olabilir. İskemi, enfarktüs ve iletim anormallikleri gibi kalp hastalığı belirteçlerini kontrol edin. HOCM (hançer Q dalgaları), Brugada (gizli tip veya sırt sırtlı RSR), ARVD (epsilon dalgası), preeksitasyon (delta dalgası) veya uzamış QT ile ilişkili spesifik modelleri arayın. Sol ventriküler hipertrofi aort stenozu, hipertansiyon veya kardiyomiyopatiye işaret edebilir.

27. Kim daha fazla test yaptırmalı?

• KKY, 65 yaş üstü, anormal EKG ve açıklanamayan senkopu olan ve kalp hastalığından şüphelenilen hastalar hastaneye yatırılmalı ve AKS açısından değerlendirilmelidir. Hastanede yatış süresince ekokardiyografi, egzersiz koşu bandı testi, Holter EKG takibi ve elektrofizyolojik çalışmalar yararlı olabilir.

28. Bir hastanın yüksek risk veya düşük risk grubuna atanmasına hangi faktörler yardımcı olur?

• Hekim gestaltın büyük bir rolü vardır, ancak bunun geliştirilmesi zaman ve deneyim gerektirir. Oldukça hassas risk faktörlerini belirlemeye çalışan çalışmalar karışık sonuçlar verdi ancak ciddi durumlar için risk faktörlerinin belirlenmesine yardımcı oluyor. San Francisco senkop kuralı, şu belirtilere sahip hastalarda kısa vadeli olumsuz olayları öngördü: anormal EKG sonucu, nefes darlığı, sistolik kan basıncı 90 mmHg'nin altında, hematokrit düzeyi %30'un altında ve öykü veya muayeneye göre KKY. Ne yazık ki bu kuralın dış doğrulamada yalnızca %75 duyarlılığa sahip olduğu görüldü. Boston senkop kuralı mükemmel bir hassasiyet göstermiştir ancak yine de dışarıdan doğrulama gerektirmektedir. Kural, AKS, iletim hastalığı, endişe verici kardiyak öyküsü (örn., disritmi, kalp pili), kapak kalp hastalığı, ailede ani ölüm veya iletim anormalliği öyküsü, hacim azalması (örn., gastrointestinal kanama, hematokrit <%30) olan herhangi bir hastanın hastaneye yatırılmasını önerir. Acil serviste kalıcı anormal hayati belirtiler veya birincil merkezi sinir sistemi etiyolojisi.

Kardiyak Etiyoloji Açısından Yüksek Risk Altında Senkop

TARİHİ	ACİL BÖLÜM DEĞERLENDİRMESİ
o    Yaş >65 o    Kardiyovasküler hastalık öyküsü (özellikle kalp yetmezliği) o    Prodrom eksikliği   Olayla birlikte göğüs ağrısı veya çarpıntı o    Ailede ani ölüm öyküsü	o    Anormal hayati belirtiler o    Sistolik kan basıncı <90 mmHg o    Konjestif kalp yetmezliğinin kanıtı o    Anormal elektrokardiyogram o    Hematokrit <%30

 

29. Senkop atağının nedenini belirleme olasılığı nedir?

• Kapsamlı ve pahalı acil müdahale tetkiklerine rağmen vakaların yaklaşık %50'sinde herhangi bir neden bulunamıyor. Gerçekçi olmayan beklentilerin oluşmaması için bu konu hastayla tartışılmalıdır.

Sorular

• Aşağıdakilerin tümü benign paroksismal pozisyonel vertigonun (BPPV) yaygın belirtileridir; ancak:

A)Dix-Hallpike manevrasıyla gecikme B)Nistagmusun görsel fiksasyonla baskılanamaması C)yorulma D)Baş dönmesiyle ortaya çıkan belirtiler Doğru cevap b'dir.  

• Vertigonun periferik etiyolojisini düşündüren nedir?

A)Diğer nörolojik belirtiler olmadan işitme kaybı B)Dikey göz titremesi C)Sabit yürüyüş ataksisi D)Normal kafa itme testi Doğru cevap a'dır .  

• Aşağıdakilerin tümü, senkop sonrası ciddi bir olumsuz olay için risk faktörleridir; ancak:

A)Elektrokardiyogramda (EKG) bradikardi B)Akciğer ödemi C)65 yaş üstü D)Olaydan önce uzun süren prodrom Doğru cevap d'dir.    

KAYNAKÇA: Elizabeth N. Malik MD and Katherine M. Bakes MD . Syncope, vertigo, and dizziness . Emergency Medicine Secrets, CHAPTER 19, 96-101.e1

HAZIRLAYAN: İnt. Dr. SEVCAN DOĞAN