Septik artrit, sıklıkla bakterilerin ve nadiren de mantarların etken olduğu, eklemin süpüratif enflamasyonudur. Tanı gecikmesi durumunda veya yetersiz tedavi edildiğinde önemli morbidite ve mortaliteye sahiptir. Bu nedenle her zaman romatoloji ve ortopedinin acilleri içinde yer alır. Septik artrit genellikle akut monoartiküler (%80-90) özellikte olup, nadiren birden fazla eklem (%10-20) tutulur. Özellikle diz ve kalça gibi büyük eklemler, daha fazla etkilenir. Genellikle 1-2 haftalık öyküleri vardır. Şiddetli ağrı, kızarıklık, şişlik, ısı artışı ve hareket kısıtlılığı görülür. Septik artritli hastalara, hastaneye yatırılarak destekleyici tedavi  ve intravenöz antibiyotik tedavileri başlanmalıdır. Eklem sıvısı incelenmesi enfeksiyoz artriti diğer inflamatuvar nedenlerden ayırt etmede de önemlidir. Eklem sıvısı antibiyotik başlanmadan önce ve en kısa sürede steril enjektör ile alınmalıdır. Enfekte sıvı boşaltılmalı ve antibiyotik tedavisi acilen başlanmalı. Septik şok veya organ yetmezliği belirtileri varsa, hastalar uygun yoğun bakım ünitelerinde tedavi edilmelidir. Protezli eklemin enfeksiyonlarında, antibiyotik tedavisi genellikle yetersiz kalmakta çoğunlukla protezin çıkartılması ve antibiyotik tedavisine devam edilmesiyle tedavi sağlanmaktadır. Tedavide üç ana amaç vardır:

  1. Eklemin temizlenmesi: Eklem içindeki süpüratif sıvının drenajı ile bakteri, debris, fibrinin uzaklaştırılması ve uygun antibiyotiklerle enfeksiyon tedavisine başlanması.
  2. Eklemin anatomik yapısının korunması: Eklemin desteklenmesi, ağrının giderilmesi ve deformite gelişmesinin önlenmesi (ilk 2-7gün ekstremitenin immobilize edilmesi).
  3. Eklemin ve ekstremitenin rehabilitasyonu: En kısa zamanda eklem hareketine ve kuvvetlendirme egzersizlerine başlanması.