Spontan ekimozları olan hastamda neler sorgulamalıyım?

Geçmiş

Kanama geçmişinin hastanın ameliyat, diş çekimi veya menoraji gibi hemostaz zorluklarına maruz kalmasına bağlı olduğunu hatırlamak önemlidir. Küçük çocuklarda kanama öyküsü ve aile öyküsünün varlığı negatif olabilir ve yine de değerlendirmeye ihtiyaçları vardır

İlişkili travma

Sorulması gereken ilk sorulardan biri, morluklarla ilişkili herhangi bir travma olup olmadığıdır. Orta ila şiddetli travmalarda normal morarma beklenir. Hasta herhangi bir travma öyküsünü reddederse veya hafif travma ile orantısız morluklar varsa kolay morluktan şüphelenilir.

Bir çürüğe bağlı fiziksel travmanın olmaması, altta yatan bir kanama diyatezi şüphesini uyandırır. Ancak bu bazen yanıltıcı olabilir. Bazı hastalarda, özellikle açık tenli, fazla kilolu ve kadın hastalarda minimal travma ile morarma gelişebilir ve yaralandığını hatırlamayabilir. 

Fiziksel istismar ortamında, fiziksel travma öyküsü gönüllü olarak kabul edilemez. Küçük çocuklar, kadınlar ve yaşlı yetişkinler, kaza dışı travma için daha yüksek risk altındadır. Hastanın istismar edilip edilmediğini belirlemeye yardımcı olması için hastanın bakıcısı veya partneri olmadan hastayla görüşme yapmak faydalı olabilir.

Yeri ve ciddiyeti

Distal ekstremitelerdeki morlukların yeri, muhtemelen aktiviteyle (örneğin düşme, spor, mobilyaya çarpma) bilinen veya bilinmeyen travmaya bağlı normal morarmayı düşündürür. Aksine, kolay morarma genellikle vücudun birden fazla bölgesinde meydana gelir.

Şiddet ve sıklık da önemlidir; genel morlukları ve/veya büyük, sık morlukları olan hastaların gerçek bir kanama bozukluğuna sahip olma olasılığı daha yüksek olabilir. Çapı 1 cm'den büyük beş veya daha fazla çürük olduğunda kolay morarma önemli kabul edilir.

Kanama öyküsü

Morarmayla birlikte görülen herhangi bir önemli kanama öyküsü, klinisyeni altta yatan bir kanama bozukluğu konusunda uyarmalıdır.

Hastanın dişçilik çalışmaları ve geçmiş doğumlar da dahil olmak üzere invaziv prosedürler veya cerrahi geçmişi alınmalıdır. Transfüzyon gerektiren prosedürler, altta yatan bir hemorajik eğilime ilişkin şüphe indeksini yükseltir. Kanamanın ani mi yoksa gecikmiş mi olduğunu sorgulamak da yardımcı olabilir;

Menstrüel tarih ayrıca bir kanama bozukluğunun belirlenmesine yardımcı olabilir. Bir kadın hasta, kanama ile ilgili sorunların menarş sırasında başladığını fark edebilir.

Hastaya ayrıca hafif yaralanmalarda (örn. tıraş, kesikler, düşmeler) kanama olup olmadığı sorulmalıdır. Diğer bölgelerden ilişkili kanamalar (örn., tekrarlayan burun kanaması, diş eti kanaması, hemartroz), altta yatan bir kanama bozukluğu için daha fazla araştırma yapmalıdır.

İlaçlar

Uyuşturucuya bağlı morarma çoğunlukla nonsteroid antiinflamatuar ilaçlar (NSAIDS), antikoagülan ilaçlar, antiplatelet ajanlar ve glukokortikoidlerle ilişkilidir. Kanamaya zemin hazırlayabilen diğer yaygın olarak kullanılan ajanlar arasında antidepresanlar (örn., fluoksetin , sertralin , paroksetin ) ve antibiyotikler (örn., penisilinler, sefalosporinler) bulunur.

Aile öyküsü

Hastaya, aile üyeleri arasında kolay morarma veya kanama olup olmadığı sorulmalıdır. Yalnızca erkeklerin etkilendiği bir aile, faktör VIII veya faktör IX eksikliği gibi X'e bağlı bir bozukluğu düşündürür. Buna karşılık, erkek ve dişilerin eşit olarak etkilendiği bir aile, en yaygın konjenital hemostaz bozukluğu olan von Willebrand hastalığı gibi otozomal bir bozukluğu düşündürür.          

Dr. Gizem HAMURCU